به تاریخ ۱ جون ۲۰۲۱، وزارت دفاع و وزارت داخله بریتانیا اعلام کرد که کارمندان محلی افغان که برای دولت بریتانیا در افغانستان به شمول آنانیکه به حیث ترجمان برای نیروهای بریتانیا در کشور کار نموده اند واجد شرایط انتقال سریع به بریتانیا بر اساس طرح در انتقال، همکاری و اعطای اقامت به شهروندان افغان می باشند.
به دنبال تصمیم آغاز خروج نیروهای نظامی از افغانستان، نخست وزیر بریتانیا با وزارت دفاع، وزارت داخله و وزات مسکن موافقه نمود تا درخواست ها از طریق این طرح را بصورت عاجل سرعت ببخشند. تاکنون، بیش از ۱۴۰۰ افغان و خانواده شان به بریتانیا منتقل شده اند. انتظار میرود که در حدود بیشتر از ۳۰۰۰ افغان از طریق طرح تسریع در انتقال و اعطای اقامت شهروندان افغان در بریتانیا مستقر شوند.
در حالیکه این طرح تاییدی است بر این واقعیت که وضعیت رو به زوال جاری در افغانستان یک خطر بالقوه را متوجه کارمندان محلی افغان می‌سازد، اما به خطر مشابهی که فارغان افغان از دانشگاههای بریتانیا که از محرکین عمده توسعه و انتقال ارزش های فرهنگی بریتانیا هستند، با آن مواجه‌اند، اشاره‌ای نمی‌کند.
دانشجویانی که در چهارچوب بورسیه وزارت امور خارجه این کشور (بورسیه Chevening) به بریتانیا سفر کرده‌اند، با تهدید طالبان مواجهند. طالبان معتقدند که این دانشجویان توسط دولت بریتانیا حمایت شده‌اند و منبع عمده نفوذ ارزش های فرهنگی خارجی (کفار) در افغانستان اند؛ طوریکه طالبان به آنان «جاسوسان انگلیس» خطاب می‌کنند.
با در نظر داشت وضعیت رو به زوال امنیتی در افغانستان و سقوط بخش های متعدد کشور به دست طالبان و سردرگمی پروسه صلح، آنهایی که در بریتانیا تحصیل کرده اند و بعداً تغییراتی در زمینه ساختار‌های معیاری بین‌المللی و توسعه در عرصه های مختلف چون حقوق بشر، حقوق زنان، بانکداری عصری و أمثال آن در افغانستان آورده اند، احتمالاً به تهدید از جانب طالبان مواجه می‌شوند، زیرا طالبان همه این موارد را خلاف ارزش های اسلامی قلمداد می‌کنند.
طالبان هیچگاه نسبت به تحصیل در خارج، ارزش های حقوق بشری و توسعه انعطاف پذیر نبوده و همواره بر نظام اسلامی مورد قبول خود شان تاکید کرده اند. این احتمال به طور جدی وجود دارد که این فارغ التحصیلان در کنار ترجمانان اهداف حملات انتقام جویانه طالبان قرار گیرند.
طالبان ثابت ساخته‌اند که مخالف هرگونه معیار‌های بین‌المللی، توسعه، حقوق بشر و زنان، زیربناها، آموزش و عمدتاً آموزش زنان هستند. در حالی که فارغ التحصیلان چیوننگ در افغانستان در همین زمینه‌ها کار می‌کنند.
دولت بریتانیا معتقد است که با تسریع ARAP، دولت بریتانیا مسئولیت اخلاقی خود را با تأمین مصونیت کارمندان محلی افغان که با آنان کار کرده است، ایفاء نموده. سؤال اینست، نباید کدام مسؤلیت اخلاقی در مورد فارغ التحصیلان چیوننگ که به عنوان سفیران توسعه و تغییر پنداشته می‌شوند، وجود داشته باشد؟
دلایل متعددی وجود دارد که دانشجویان چیوننگ باید مورد حفاظت دولت بریتانیا قرار بگیرند. نخست اینکه آنها در کشور خود مورد تهدید قرار دارند و زندگی شان در خطر است، تحصیل و زندگی آنها در بریتانیا باعث شده است که آنان را در معرض پیگرد طالبان قرار می دهد. بریتانیا خود این دانشجویان را بر مبنای روند مشخصی انتخاب و بورسیه داده است تا در دانشگاههای شان تحصیل کنند.
این دانشجویان و فارغان در جامعه بریتانیا مدغم شده اند، کار کرده اند و در کارهای اجتماعی در داخل بریتانیا سهم گرفته و این دست آورد ها را با خود به افغانستان آورده اند. در نهایت، در صورتیکه آنها محافظت شوند، فارغ التحصیلان Chevening یک منبع عظیم از مزیت اقتصادی برای بریتانیا خواهد بود زیرا این دانشجویان دارای ابتکار و مهارت‌ها لازم بوده که می توانند در اقتصاد بریتانیا اشتغال زایی کنند.
مصونیت فارغ التحصیلان چیوننگ از افغانستان باید بخشی از طرح انتقال و همکاری با افغان ها در نظر گرفته شود. زیرا فارغ التحصیلان چیوننگ به گونه مساویانه مانند کارمندان محلی دولت بریتانیا در افغانستان، تحت تهدید قرار دارند.
