برخی از اصحابِ رژیم امیدوارند بتوانند از پهلویست‌ها به عنوان نقشهٔ جایگزین استفاده کنند. یعنی وقتی رژیم به آستانهٔ سقوط رسید، با استفاده از پهلویست‌ها رضا پهلوی را شاه کنند و در عوضْ امتیازاتِ خود را حفظ کنند…
رژیم‌های نظامی و شبه‌نظامی به انتقال سیاسی و دموکراتیک در کشورهای جهان سوم تن نمی‌دهند. به‌خصوص وقتی پای منافع ژئوپولیتیک و بازیگران خارجی در میان باشد. آن‌ها دشمنان صلح و دموکراسی هستند…
درونِ مبارزه با رژیمِ دینی، مبارزهٔ دیگری علیه نیروهای سلطنت جریان دارد. طرفدارانِ رژیمِ فعلی و مشتاقانِ بازگشتِ رژیمِ قبلی هردو با تحریفِ عللِ واقعیِ انقلابِ ۵۷، نشان می‌دهند که نفع‌شان در عقیم شدنِ انقلابِ جاری است…
در دنیایی که فقر هنوز شایع است، رشد اقتصادی یک ضرورت اخلاقی‌ست. و بازارها کماکان بخشی حیاتی از راه‌حل این مسئله هستند. ولی بازارها وقتی عملکرد بهینه خواهند داشت که به‌طور صحیحی نظارت شوند…
شبه‌دموکراسیْ دموکراسی نیست؛ دشمنِ دموکراسی و حقوق‌بشر است. در ایران هم هر شتر-گاو-پلنگی که به جای دموکراسیِ واقعی به مردم تحمیل شود، به سرنوشتی مشابه بقیهٔ ممالکِ استبدادی دچار می‌شود: هر چیزی می‌شود غیر از دموکراسیِ واقعی…
دولت بایدن ظاهرا از تنش‌افزاییِ اسرائیل علیه ایران حمایت می‌کند؛ حرکتی که ممکن است آمریکا را در جنگ جدیدی در خاورمیانه درگیر کند؛ جنگی که هیچ کس آن را نمی‌خواهد…
طالبان از شریعت به عنوان بهانه‌ای برای توجیه قوانین قرون وسطایی قبیله‌ای خود استفاده می‌کنند، و خشونت تنها متاع جامعهٔ مردسالار کشور است. تغییر این مدل کهنهٔ حکمرانی یعنی نابودی نظام طالبانی برای همیشه…
طی سال‌های گذشته، با هر موج جدیدی از اعتراضات، انتظاری فزاینده برای سقوط رژیم اسلامی در ایران ایجاد شده است. اما چه چیزی منجر به تغییر ماهیت رژیم تهران خواهد شد؟
دختران ایرانی در خط مقدم اعتراضات هستند، و مردم می‌فهمند که بی‌عفتی در بی‌حجابی نیست، بلکه در دولتی‌ست که به خاطر حجاب به دختران تجاوز می‌کند. اما این مردم امروز به حمایت بسیار بیشتری نیاز دارند…
در سیستمی که تجاوز سعید طوسی‌ها، قتل نجفی‌ها، اختلاس خاوری‌ها و زنجانی‌ها، فساد و قساوت مرتضوی‌ها بی‌مجازات مانده و بدون «کش دادن» به دیده‌ی اغماض نگریسته می‌شود، ادیبان به دهشتناک‌ترین شکل شکنجه و کشته می‌شوند…
قوه قضاییه مستقل نیست. خصوصا در محاکم سیاسی و دینی، ماموران اطلاعات و سپاه هستند که اتهامات را صادر می‌کنند و حتی مجازات را تعیین می‌کنند. دادستان‌ها و قضات صرفا احکام را امضاء می‌کنند و احکام به آن‌ها دیکته می‌شود…
این یک انقلاب است. این آخر جاده برای جمهوری اسلامی است. این رژیم قابل اصلاح نیست. اصلاحات سال‌ها پیش تست شد. با این نوع رژیم و این نوع رهبر، اصلاحات ممکن نیست. حکومتِ جایگزین را عبارت «زن، زندگی، آزادی» تعیین خواهد کرد…
