پهلویست‌ها می‌خواهند از جنبش دموکراسی‌خواهی ایران همچون سکوی بازگشت به قدرت استفاده کنند؛ آن هم با تاکیدِ کاذب بر یکپارچگی و تهدیدِ تجزیه‌طلبی که اثری مخرّب بر جنبش دموکراسی ایران خواهد داشت…
برچسپ‌ها: دموکراسی
با تبلیغ رسانه‌ای و شانتاژ در شبکه‌های اجتماعی نمی‌توان بدیل جعل کرد. روحیهٔ شخصیت‌پرستانه، ضددموکراتیک و ارتجاعیِ حامیان سلطنت، تهدیدی علیه شکل‌گیری دموکراسی واقعی در ایران است…
آرمان اوکراینی‌ها عبارتست از ملیّت مستقل با انتخابات آزاد و منصفانه؛ و حق تعیین سرنوشت‌شان به دست خودشان. ایرانی‌ها هم آرمانی مشابه دارند که در همین چند هفته گذشته صدها جان و هزاران اسیر از آن‌ها گرفته است…
جمهوری اسلامی جنگ ارزش‌ها را وا داده است. نبردِ نمادها گواهی بر این واقعیت است. تعریف مردم از مفاهیمی مثل وطن، سرباز، غیرت و شهادت دیگر عوض شده است. ارزش‌های خرافی جمهوری اسلامی شانسی برای پیروزی ندارد…
وقتی مرضِ خونریزی تا عمقِ جان نفوذ می‌کند، فرد دیگر تابعِ غریزه‌ای مخرب است. مثل آدمی بی‌عُرضه که به هر کس بتواند پارس می‌کند، قدرتِ ظاهری‌اش از ضعفِ درونش ناشی می‌شود. می‌خواهد عقده‌هایش را با خشم جبران کند…
جنگ با حقوقِ انسانْ یعنی خودفریبی و خودکشی. «زورسالاری» ایدئولوژیِ ضدانسانی و ضدزندگی است که به دیکتاتوریِ «نرسالار» ختم می‌شود: یک نظامِ زن‌ستیزِ مردستیزِ انسان‌ستیزِ جهان‌ستیز که همه منتظرِ مرگ آن هستند…
برتری دولت‌هایی مثل چین در هوش مصنوعی، مزیتی قاطع نسبت به دموکراسی‌هاست. اما اگر کشورهای دموکراتیک بخواهند هوش مصنوعی خود را به حد چین برسانند، باید طوری عمل کنند که حقوق اساسی و آزادی‌های مدنی را قربانی نکند…
دنیا از کشتارِ میدان تیان‌آن‌من درس نگرفت. برعکس، وقتی همه در خواب غفلت فرو رفته بودند، استبدادِ دولت چین به جاهای دیگر هم سرایت کرد. دنیا باید بفهمد که بعد از ۳۳ سال، نمی‌توان دولت چین را راضی کرد…
هویتی مشترک در دموکراسی‌ها در حال شکل‌گیری است. سیاستِ «خاک و خون» که بر اساس هویتی نفاق‌افکن شکل گرفت، حالا با یک هویتِ سیاسیِ متعالی بر اساس ارزش‌های آزادیخواهانه از جمله آزادی و کرامت و حقوق بشر روبه‌روست…
برخلاف گذشته، گروه‌های اپوزیسیون ایرانی چه در داخل و خارج از ایران با پذیرش فرهنگ دموکراتیک، در حال هم‌فکری با هم دربارهٔ یک بدیل جدی برای جمهوری اسلامی هستند، و در این کارزار زنان نقشی محوری به عهده گرفته‌اند…
مماشات و خشنودسازیِ سلطه‌طلبان فقط باعث گستاخ‌تر شدن آن‌ها می‌شود. امتیازدادن به دیکتاتورها موقتی نیست، و هیچ‌وقت صلح پایدار حاصل نخواهد کرد…
خیلی‌ها از دموکراسی خوش‌شان نمی‌آید، و وقتی نظامِ حاکمْ امکانِ گفتگوی آزاد و کشفِ خواسته‌های مردم را ندهد، تحققِ مکانیزمِ دموکراتیک ممکن نیست. ولی رهبران مستبد درهرحال مسئول اقدامات خود هستند و باید پاسخگو باشند…