امروز نگارشِ قانون اساسیِ کشورها، عمدتا در اختیار مقامات دولتی و حقوق‌دانان است، اما زمانی این کار جزو سبک‌های ادبی و خلاقیت‌های فرهنگی بود، مثل نوشتنِ شعر، نمایشنامه، مقالات روزنامه، یا حتی رمان.

چرا تقویتِ لایه‌های حفاظتی مهم است؟ چون واکسن‌ها فقط دیواری دفاعیْ دور بدن ما نمی‌سازند. ما با واکسن‌زدن، دیواری دورِ اعضای آسیب‌پذیرترِ جامعه می‌کشیم. و حتی حفره‌های کوچک در این دیوار، می‌تواند منجر به مرگ‌های ناخواسته شود.

دولت آمریکا درمورد نحوهٔ دفن جسد بن‌لادن، باید به عوامل متعددی توجه می‌کرد. مقامات آمریکایی نمی‌خواستند قبرِ او به زیارتگاهی برای پیروانش بدل شود. اما می‌خواستند مراسم تشییع اسلامی را هم رعایت کنند…

بسیاری از مردم دنیا بودیسم را دینی صلح‌آمیز می‌دانند. اما تقریبا از همان ابتدای پیدایش آن، پیروانش درگیر خشونت بوده‌اند، و امروزه هم شاهد خشونتِ بوداییان هستیم. با این‌حال، مسالمت‌جوییِ بودیسم، بی‌پایه و اساس نیست.

دهه‌ها جنگ مسلحانه در افغانستان، هنرهای سنتیِ این کشور را متاثر کرد، طوری که حتی تصویر قهرمانانِ ملی از قالیچه‌های افغانستان حذف شد، و جای آن‌ها را کلاشینکوف و سلاح‌های جنگی گرفت…

جاناتان سوئیفت در «سفرهای گالیور» از انواع مختلف سبک‌های طنز بهره می‌گیرد. او تناقضات را مضحکه می‌کند و کاستی‌های جامعه و قوانین آن را از نگاهِ مسافری خارجی نشان می‌دهد…

اگر نفهمیم چرا می‌جنگیم، امید چندانی به اجتناب از مناقشاتِ آینده نیست. بلکه با فهم جنگ، ظرفیت بشری خودمان را، هم برای قساوت و هم برای نیک‌خواهی، بهتر خواهیم شناخت…

قدرتِ فهم جهان طبیعی، ابزاری نیرومند است که به تقویت خزانهٔ دانش کمک می‌کند. سواد علمی یعنی توانایی تفسیر ایده‌ها با ذائقه‌ای علمی، و جامعه‌ای که سواد علمی دارد، بر مبنای شواهدِ صحیح، اختلافات را ارزیابی می‌کند…