اغراق نیست که بگوییم جورج اورول یکی از تاثیرگذارترین نویسندگانی‌ست که انگلیس تا به حال به دنیا معرفی کرده است. رمان‌های او، از جمله «هزار و نهصد و هشتاد و چهار» و «مزرعهٔ حیوانات»، در عصر ما هم کماکان موضوعیت دارند، و نوشتارهای غیرداستانی او درباب حقیقت، سیاست و جامعه، مثل همیشه بسیار مورد توجه هستند. اورول در سال ۱۹۰۳ در هندوستان با نام اریک بلر متولد شد؛ پدرش به امپراتوری بریتانیا خدمت می‌کرد. گرچه اولین شغلِ جورج اورول، خدمت در پلیس برمه بود، او به‌عنوان یک ضدامپریالیست مشهور است. اورول در زمان مرگش در ۱۹۵۰، رمان‌نویس و روزنامه‌نگاری موفق و محترم بود. اگر نمی‌دانید خواندنِ کتاب‌های او را از کجا شروع کنید، مطالعهٔ این مطلب، راهنمایی آسان برای شماست.
حقیقت از نگاه اورول (۲۰۱۷)
اگر می‌خواهید تند و تیزترین نوشتجات اورول را درباب حقیقت مزه کنید ــ خواه در ژانر داستان و ناداستان ــ آن‌وقت این مجموعه بهترین گزینه است. «حقیقت از نگاه اورول» با مقدمه‌ای از آلن جانسون، شامل گزیده‌هایی از «شیر و تک‌شاخ» و «هوای تازه»، و همچنین گزیده‌هایی از نامه‌ها، خاطرات، نقدها و مقالات اوست. این اثر، دوراندیش و پربصیرت است و به‌نحوی موجز نشان می‌دهد که چرا نوشتجات اورول این‌قدر تحسین می‌شود.
روزهای برمه (۱۹۳۴)
این کتاب اولین رمان اورول است که در ۱۹۳۴ در آمریکا و یک سال بعد در انگلیس منتشر شد. ماجرای آن در دههٔ ۱۹۲۰ در برمه رخ می‌دهد (که امروزه اسمش میانمار است)؛ جایی که اورول عضو پلیس سلطنتی بود. داستان دربارهٔ فردی به اسم جان فلوری است، که یک تاجر چوب سرخورده است، و ظاهرا زندگیِ او با ورود دختری به اسم الیزابت لاکرستین دارد بهتر می‌شود، اما در این زمان، قاضیِ فاسدی به اسم یو کو فین سعی دارد بهترین دوستِ جان، یعنی دکتر وراسوامی را بدنام کند.
مزرعهٔ حیوانات (۱۹۴۵)
در سال ۱۹۴۴ درجریان بمباران لندن به دست آلمانی‌ها، نسخهٔ دست‌نویس اصلی این کتاب نزدیک بود نابود شود، و این یعنی ممکن بود ما امروز یکی از بزرگ‌ترین رمان‌های تمثیلی تاریخ زبان انگلیسی را نداشته باشیم. نسخهٔ دست‌نویس کامل این کتاب در خانهٔ اورول در کیلبورن (لندن) بود که یک بمب پرندهٔ آلمانی خانه را ویران کرد. بعدها ریچارد بلر، پسرخواندهٔ اورول، به روزنامهٔ هام اند های گفت که اورول ساعت‌های طولانی را وقت زیر و رو کردنِ خاکروبه‌ها [محل اصابت بمب] کرد و بالاخره دست‌نوشته را پیدا کرد. «مزرعهٔ حیوانات» در سال‌های ۱۹۴۳ و ۱۹۴۴، بعد از تجارب اورول در جنگ داخلی اسپانیا، نوشته شد، و در محکومیتِ استالین بود.
امروزه «مزرعهٔ حیوانات» به‌خاطر بینش خود درباب استبداد دولتی یا کنترل مستبدانه ــ که در تجمیع قدرت سرمایه‌گذاری می‌کند ــ کماکان محبوب مانده است. و به‌خاطر محبوبیتش، بارها در قالب نسخه‌های جدید بازنشر شده است ــ از جمله یک رمان مصور که اودیر (هنرمند معروف برزیلی) آن را به تصویر کشیده است. «مزرعهٔ حیوانات» در ایران عمدتا به نام «قلعهٔ حیوانات» شناخته می‌شود.
آس و پاس‌ها در پاریس و لندن (۱۹۳۳)
گرچه «روزهای برمه» اولین رمان او بود، اولین رمان کامل او، وقایع‌نگاره‌ای بود به اسم «آس و پاس‌ها در پاریس و لندن». این کتاب به فقر در دو شهر نام‌برده در عنوان آن می‌پردازد و ملهم از مشاهداتِ اورول از زندگی در میان فقیرترین اعضای جامعه است. اورول با چاشنیِ دلسوزی و حساسیت، خاطرات روزهای کار خود در پاریس به‌عنوان یک ظرف‌شوی مفلس، گروگذاشتنِ لباس در ازای نان و شرابِ یک روز، و گشتن در نوانخانه‌های لندن برای قدری چای و خواب را برای ما تعریف می‌کند.
درود بر کاتالونیا (۱۹۳۸)
«درود بر کاتالونیا» وقایع‌نگارهٔ دیگری از اورول است که این بار به تجربهٔ جنگِ او برای شبه‌نظامیان پوئوم، شاخه‌ای از ارتش جمهوریخواه، در جریان جنگ داخلی اسپانیا بود. این کتاب، سنَدی دست‌اول از زندگی اورول در خط مقدم جنگ است، اما درعین‌حال ادای احترامی‌ست به کسانی که در جنگ مُردند و مردم عادی‌ای که برای زندگی خودشان و اندیشه و باورشان جنگیدند. گرچه اورول خودش در این جنگ به شدت مجروح شد، این اثرِ کوتاه، اندوه و خنده را تلفیق می‌کند.
هزار و نهصد و هشتاد و چهار (۱۹۴۹)
«مزرعهٔ حیوانات» تنها رمان اورول نیست که به شکل‌گیری ذهنیتِ مدرن کمک کرد؛ «هزار و نهصد و هشتاد و چهار»، جهانی را معرفی می‌کند که در آن دولت همیشه بر شهروندان نظارت می‌کند، و به‌لطف انتخاب دونالد ترامپ در ۲۰۱۶ و تضعیف حریم خصوصی در نتیجهٔ تکنولوژی‌های جدید، همواره در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌ها بوده است. «هزار و نهصد و هشتاد و چهار» شخصیت وینستون اسمیت را دنبال می‌کند؛ او تاریخ را بازنویسی می‌کند تا منویاتِ حزب را تامین کند؛ اما اسمیت باطنا علیه جهان استبدادی اطرافش ــ که می‌خواهد پندار و کردار او را کنترل کند ــ طغیان می‌کند. این رمانِ اورول از سوی بی‌بی‌سی، جزوِ «۱۰۰ رمانی که جهان ما را شکل داد» قرار گرفت.
چرا می‌نویسم (۲۰۰۴)
اورول یک بار در مجلهٔ گانگرل نوشت، «از اوان کودکی، شاید پنج یا شش سالگی، می‌دانستم وقتی بزرگ بشوم، نویسنده خواهم شد». این مجموعهٔ آثار اورول، بر دلیل نویسندگیِ اورول تمرکز دارد؛ از لودادنِ دروغ‌های سیاسیون تا بیان حقیقت تلخ دربارهٔ جنگ. و در نهایت، این کتابْ راهنمایی عالی‌ست برای کسانی که خودشان آرزوی نوشتن دارند.
