اگر رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور جنجالی ترکیه در انتخابات پرماجرا اما مشکوک امسال از قدرت کنار زده شود، شاید شانسی برای ایجاد تغییر مثبت واقعی در جهت دموکراسی در ترکیه و منطقه شکل بگیرد…
Tag: سیاست
موازنهٔ ریسک در جهان سوم امری رایج است. دولت‌های جهانِ سوم بسیار ریسک‌گریزند. با ظهور قدرت‌های جدید از میان این کشورها و ایجاد جهانی چندقطبی، آمریکا ناگزیر است با شرایطِ جهانِ چندقطبیِ جدید تعامل کند…
وقتی در پاییز ۱۹۸۰ جنگ ایران و عراق درگرفت، آمریکا بر سر دوراهی بود که طرفِ کدام‌شان را بگیرد. هنری کیسینجر این معضل را در یک جمله خلاصه کرد: «حیف که نمی‌شود هر دو بازنده باشند»…
اقلیم کردستان عراق عملا در دست فرقه‌هایی قرار دارد که هر کدام ناحیه‌ای را کنترل می‌کند. رشد و موفقیت نواحی مختلف بدون روابط حزبی ممکن نیست. فقر، نبود فرصت، و سرکوب آزادی بیان و تجمعات از مشخصه‌های این نواحی‌ست…
نخبگان آفریقای جنوبی، یادگار ماندلا را پایمال کرده‌اند. کنگرهٔ ملی آفریقا دیگر بر دل و جان مردم حکومت نمی‌کند. فرهنگ و رفتار کنگرهٔ ملی با آن حزبی که کشور را به سمتِ آزادی رهبری کرد، هیچ سنخیتی ندارد…
دولت بایدن ظاهرا از تنش‌افزاییِ اسرائیل علیه ایران حمایت می‌کند؛ حرکتی که ممکن است آمریکا را در جنگ جدیدی در خاورمیانه درگیر کند؛ جنگی که هیچ کس آن را نمی‌خواهد…
تحریم هدفمندِ شورای عالی انقلاب فرهنگی حتی اگر بی‌نقص اجرا شود، سرکوب جنسیتی را خاتمه نمی‌دهد. ولی همان‌طور که برخی دولت‌ها درک کرده‌اند، ارزش نمادین آن مهم است، و فواید محدود این کار، ارزش تلاشش را دارد…
خامنه‌ای از یک چیز خیلی می‌ترسد و آن هم حملهٔ اسرائیل است. او تهدیدات نتانیاهو را جدی می‌گیرد و می‌داند که اسرائیل برتری نظامی دارد. از نگاه او، کشتن یهودیانْ جلوگیری از حمله اسرائیل را آسان‌تر می‌کند…
سلطه بر زنان، به دین و مذهبیون محدود نمی‌شود. زن‌ستیزی نه فقط از سوی طرفداران رژیم اسلامی، که از سوی مردان و زنانِ سکولارِ شاه‌دوست هم ترویج می‌شود. در نظام عقیدتیِ قرون‌وسطاییِ این‌ها، زنِ مستقلْ جلف و هرزه است…
نباید توقع داشت کسی بیاید ما را از بحران نجات دهد. بلکه باید فعالانه سیستمی را طراحی کرد که اولا از ابتدا مانع قدرت‌گیریِ زورسالاران شود و ثانیا در صورتِ به قدرت رسیدنِ زورسالاران بتواند آن‌ها را پایین بکشد…
با تبلیغ رسانه‌ای و شانتاژ در شبکه‌های اجتماعی نمی‌توان بدیل جعل کرد. روحیهٔ شخصیت‌پرستانه، ضددموکراتیک و ارتجاعیِ حامیان سلطنت، تهدیدی علیه شکل‌گیری دموکراسی واقعی در ایران است…
طی سال‌های گذشته، با هر موج جدیدی از اعتراضات، انتظاری فزاینده برای سقوط رژیم اسلامی در ایران ایجاد شده است. اما چه چیزی منجر به تغییر ماهیت رژیم تهران خواهد شد؟