دارایی ما نه‌تنها به دیگران نشان می‌دهد که ما چه کسی هستیم، بلکه به خود ما هم یادآوری می‌کند که چه هستیم، و نیازمان را به اصالت در دنیایی که به طور فزاینده‌ای دیجیتالی است یادآور می‌شود…
برچسپ‌ها: روانشناسی
هنر همه جا هست، و از ماقبل تاریخ وجود داشته است: نقاشی، مجسمه‌سازی، رقص، نوشتن، موسیقی، نمایش و غیره. آدم‌ها هم از آفرینش هنر لذت می‌برند و هم از تجربهٔ هنرِ دیگران لذت می‌برند؛ اما هنوز نمی‌دانیم چرا…
خود را بزرگ نشان می‌دهند؛ پُر سر و صدا و مغرورند. جسور و قاطعند و عزت‌نفس بالایی دارند. بر دیگران غالبند و خود را دست‌بالا می‌گیرند؛ و خودشان را خوش‌تیپ می‌دانند. اما آسیب‌پذیرند.
روحیۀ شاد اثرات درمانیِ مثبتی دارد و حزن و اندوه می‌تواند مردم را بیمار کند. مطالعات اخیر، اثرات مثبت شوخی و خنده را به‌طور تجربی اثبات کرده است و معلوم شده که خنده عملکرد رگ‌های خونی را بهتر می‌کند…
به رنج‌های خود دلبستگی پیدا نکنید، و از کسانی که رنجِ خود را دوست دارند، اجتناب کنید. دنبال سعادت نگردید، باشد که آن را بیابید. و مراقب کسانی که می‌خواهند شما را سعادتمند کنند باشید.
توقف زمان جزء جدایی‌ناپذیر پدیدۀ روانشناختی «غرقگی» است. غرقگی وضعیت ذهنی کاملاً متمرکز همراه با شادی است که به‌موجب آن، افراد چنان جذب فعالیتی می‌شوند که متوجۀ هیچ‌چیز دیگر، ازجمله گذشت زمان نمی‌شوند…
موراکامی همواره شخصیت محبوب و پرطرفداری بوده است؛ ولی وقتی گافِ بزرگی می‌دهد و اعتبارش زیر سوال می‌رود، صادقانه اعتراف می‌کند و متواضعانه عذرخواهی می‌کند، و به وعدهٔ خود برای بهترشدن عمل می‌کند…
هرآنچه که موجود است، در معرض نابودی، دگرگونی، پراکندگی و فاسدشدن است. گویا همه چیز برای مرگ به دنیا آمده است. زندگی بشر زودگذر و ناچیز است: دیروز قطره‌ای منی، فردا مومیایی، و نهایتا خاکستر…
چرا مردم به بعضی چیزها می‌خندند، اما به بعضی چیزها نه؟ کارکرد بوسه چیست و چرا گویی بیشترِ مردم از آن لذت می‌برند؟ توضیحاتِ ظاهرا مقبولی وجود دارد، اما هیچ‌کدام کاملا قانع‌کننده نیست…
ترس از دست دادن، جزء لاینفک زندگی است که با پشت سر گذاشتن آن در هر مرحله می‌فهمیم که ما به این جهان، آمده‌ایم برای مراقبت و افزودن چیزی از جنس عشق به این خانه و گذاشتن و گذشتن...
مَثلی هست که می‌گوید «آدم‌های خوب بازنده‌اند»؛ یعنی اگر مردم را فریب دهید و از آن‌ها سوءاستفاده کنید، و نگران احساسات‌شان نباشید، در زندگی پیشرفت می‌کنید. اما آیا علم این را تایید می‌کند؟
هر چه‌قدر هم خود را زرنگ فرض کنیم، علمِ ما شدیدا محدود است و به‌راحتی ممکن است بازندهٔ قمارِ زندگی باشیم. واقعیت این است که ما از استنتاج صحیح ساختار پیچیدهٔ جهان اجتماعی خودمان ناتوانیم…