ادبیات، فلسفه، سیاست

Tag: روانشناسی

running man
تصور اینکه شخص دیگری بیاید و بسته‌ای آماده از معنای زندگی را به ما تحویل دهد، خواب و خیالی بیش نیست. هر‌کس باید برای خودش تصمیم بگیرد و به زندگی‌اش معنا ببخشد. به ویژه هنگامی که نظام زندگی وارونه می‌شود…
هنر همه جا هست، و از ماقبل تاریخ وجود داشته است: نقاشی، مجسمه‌سازی، رقص، نوشتن، موسیقی، نمایش و غیره. آدم‌ها هم از آفرینش هنر لذت می‌برند و هم از تجربهٔ هنرِ دیگران لذت می‌برند؛ اما هنوز نمی‌دانیم چرا…
روحیۀ شاد اثرات درمانیِ مثبتی دارد و حزن و اندوه می‌تواند مردم را بیمار کند. مطالعات اخیر، اثرات مثبت شوخی و خنده را به‌طور تجربی اثبات کرده است و معلوم شده که خنده عملکرد رگ‌های خونی را بهتر می‌کند…
توقف زمان جزء جدایی‌ناپذیر پدیدۀ روانشناختی‌ «غرقگی» است. غرقگی وضعیت ذهنی کاملاً متمرکز همراه با شادی است که به‌موجب آن، افراد چنان جذب فعالیتی می‌شوند که متوجۀ هیچ‌چیز دیگر، ازجمله گذشت زمان نمی‌شوند…
موراکامی همواره شخصیت محبوب و پرطرفداری بوده است؛ ولی وقتی گافِ بزرگی می‌دهد و اعتبارش زیر سوال می‌رود، صادقانه اعتراف می‌کند و متواضعانه عذرخواهی می‌کند، و به وعدهٔ خود برای بهترشدن عمل می‌کند…
چرا مردم به بعضی چیزها می‌خندند، اما به بعضی چیزها نه؟ کارکرد بوسه چیست و چرا گویی بیشترِ مردم از آن لذت می‌برند؟ توضیحاتِ ظاهرا مقبولی وجود دارد، اما هیچ‌کدام کاملا قانع‌کننده نیست…
ترس از دست دادن، جزء لاینفک زندگی است که با پشت سر گذاشتن آن در هر مرحله می‌فهمیم که ما به این جهان، آمده‌ایم برای مراقبت و افزودن چیزی از جنس عشق به این خانه و گذاشتن و گذشتن...‏
مَثلی هست که می‌گوید «آدم‌های خوب بازنده‌اند»؛ یعنی اگر مردم را فریب دهید و از آن‌ها سوءاستفاده کنید، و نگران احساسات‌شان نباشید، در زندگی پیشرفت می‌کنید. اما آیا علم این را تایید می‌کند؟