حتی در زمان بروز تنشهای شدید، آمریکا به تاسیسات موشکی، پهپادی، اتمی، یا نظامی در داخل ایران حمله نکرده است. ولی مقامات آمریکایی همیشه گفتهاند که برای پاسخ به تهدیدات احتمالی از سوی ایران، تمام گزینهها روی میز است…
اعتراض شیوهای حیاتی از مشارکت سیاسی است. اما جامعه باید در هنرِ اعتراض کردن مهارت پیدا کند. باید از موفقیتها و شکستهای جنبشهای گذشته آموخت؛ از تاکتیکها و متدهای آنها، و از عزم آنها برای فراگیر بودن…
دختران ایرانی در خط مقدم اعتراضات هستند، و مردم میفهمند که بیعفتی در بیحجابی نیست، بلکه در دولتیست که به خاطر حجاب به دختران تجاوز میکند. اما این مردم امروز به حمایت بسیار بیشتری نیاز دارند…
قوه قضاییه مستقل نیست. خصوصا در محاکم سیاسی و دینی، ماموران اطلاعات و سپاه هستند که اتهامات را صادر میکنند و حتی مجازات را تعیین میکنند. دادستانها و قضات صرفا احکام را امضاء میکنند و احکام به آنها دیکته میشود…
ایران بالاترین سرانهٔ اعدام را در تمام دنیا دارد. زنستیزی عمیقا در تار و پود رژیم ایران بافته شده است. همانطور که یهودستیزیْ سوختِ نازیها بود، زنستیزی هم سوختِ آخوندهای فاشیست در ایران است…
این یک انقلاب است. این آخر جاده برای جمهوری اسلامی است. این رژیم قابل اصلاح نیست. اصلاحات سالها پیش تست شد. با این نوع رژیم و این نوع رهبر، اصلاحات ممکن نیست. حکومتِ جایگزین را عبارت «زن، زندگی، آزادی» تعیین خواهد کرد…
اعتراضات فزاینده ایرانیها علیه رژیم، که با مرگ صدها نفر در جریان سرکوبها همراه بوده، حالا با ارسال تسلیحات و مستشاران ایرانی به روسیه برای تجاوزش به اوکراین برجستهتر میشود…
آرمان اوکراینیها عبارتست از ملیّت مستقل با انتخابات آزاد و منصفانه؛ و حق تعیین سرنوشتشان به دست خودشان. ایرانیها هم آرمانی مشابه دارند که در همین چند هفته گذشته صدها جان و هزاران اسیر از آنها گرفته است…
در کنار دختران و زنانی که به ضرب گلوله و باتون کشته میشوند، تعداد زیادی از پسران و مردان هم کشته شدهاند. این نسل نه فقط خشم خود را، بلکه غضب و تحقیر و توهین و دلشکستگی و بیعدالتی تمام ۴۳ سال گذشته را با خود حمل میکند…
حتی اگر رژیم ایران بخواهد برای دوام خودش هم که شده، قدری از محدودیتهای دینی را کم کند و ظاهری تعدیلشده به خود بدهد، چیزی از اعتراضات مردمی کم نخواهد شد. ایرانیها دیگر آخوندها و سپاه را دو نیروی شرّ میدانند…
دوام جمهوری اسلامی فقط مرهونِ قوای قهریه نبوده است. نبوغ این نظام این بوده که درون ساختار خود، سوپاپهای اطمینان هم قرار داد. رژیم ایران همهٔ مشخصات دیکتاتوری را دارد، ولی پشت نقابی از مردمیبودن پنهان شده…
جمهوری اسلامی جنگ ارزشها را وا داده است. نبردِ نمادها گواهی بر این واقعیت است. تعریف مردم از مفاهیمی مثل وطن، سرباز، غیرت و شهادت دیگر عوض شده است. ارزشهای خرافی جمهوری اسلامی شانسی برای پیروزی ندارد…