هوش مصنوعی می‌تواند راه‌های جدیدی را برای سوءاستفاده از حیوانات برای منافع مالی باز کند. برای همین به دستورالعمل‌های اخلاقی جدید و قاطعی نیاز است تا بتوان مخاطرات اخلاقیِ دامداری بر مبنای هوش مصنوعی را کاهش داد…
ما هنوز نقشی را که زبان در خودآگاهی بازی می‌کند درک نمی‌کنیم، و هوش‌های مصنوعی آینده ممکن است همین دانش اندک را هم مختل کند…
در گذشته، مانیفست همواره فراخوانی افراطی برای دست بردن به سلاح بود. اما امروزه چهره‌ای کاملا شیک و دیجیتال به خود گرفته است که نفرتِ خونسردانه را تشویق می‌کند…
تعریفِ پسالیبرال همان‌طور که از اسمش پیداست، عمدتا یعنی مخالفت با لیبرالیسم. در حال حاضر پسالیبرالیسم جنبشی نخبه‌محور است که حولِ هسته‌ای اندک از متفکران و مجلات می‌گردد…
هرچند یافتن تعریفی از «عقل سلیم» که همه آن را قبول داشته باشیم غیرممکن است، مطلقا حیاتی‌ست که نحوهٔ استفاده از آن را به‌خصوص از طرف چهره‌های دولتی موشکافی کنیم، و وقتی آن را به کار می‌برند خواهان شفافیت شویم…
بهترین نسخهٔ هوش مصنوعیِ ما هنوز مشکلاتی جدی برای قبولی در «تستِ تورینگ» دارد. او فرق بین نگرش و استدلال را درک نمی‌کند. ضمن آن‌که فاقد این توانایی کلامی ابتدایی انسانی است که نیّاتِ طرفِ مقابل را درک کند…
کتاب‌ها قدرت ویژه‌ای دارند. منبعی خوب برای الهام‌گیری و آموزش، آرامش و راحتی هستند. اما در زمان‌های جنگ، قدرتِ ترغیب‌شان چهره‌ای دیگر از آن‌ها را به رخ می‌کشد…
علم و تکنولوژی، قرون جدید اروپا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کرد. اما همه نمی‌خواستند به هر بهایی به این پیشرفت برسند و خواستار این بودند که پژوهش علمی بر مبنای ضوابط اخلاقی انجام شود…
مسکو آن‌چنان شهرِ جدیدی است که زمانی «رم سوم» محسوب می‌شد. با این حال از نظر پوتین، اوکراین با قدمتی بسیار بیشتر، به عنوان یک هویت متمایز، محصولی مصنوعی و مدرن و پیامدِ غیرمنتظرهٔ تاسیسِ کنفدراسیون شوروی است…
در دنیای واقعی بسیاری از لذت‌های ما با رنج فراوان میسر می‌شود. اما ما سعی می‌کنیم این‌ها را فراموش کنیم. سفر به سرزمین خیالی عدالت، عجیب و ناخوشایند است. برای بعضی‌ها عدالت مسئله نیست…
حدود یک و نیم قرن از مرگ مارکس و دهه‌ها از فروپاشی سوسیالیسم شوروی می‌گذرد و به نظر می‌رسد هیچ بدیل واقعی برای کاپیتالیسم نیست. با این حال مناقشهٔ بین مدافعان و منتقدان مارکس گویا تمامی ندارد…
زندگیِ اصیل و معنادار بر اساس حق انتخاب سنجیده می‌شود. عشقِ حقیقی نه سلطه است و نه انحلال. یک شراکت است. درکی متقابل از همدیگر است. کنترل‌گری نیست، و ازخودگذشتگی هم نیست، بلکه تلاقیِ دو ذهنِ برابر و مستقل است…
