طی سال‌های گذشته، با هر موج جدیدی از اعتراضات، انتظاری فزاینده برای سقوط رژیم اسلامی در ایران ایجاد شده است. اما چه چیزی منجر به تغییر ماهیت رژیم تهران خواهد شد؟
Tag: اعتراضات ۱۴۰۱
طی چهار دهه تفتیش وحشیانه، به افراد عادی حامی رژیم مجوزی غیررسمی داده شد تا به‌طور خودسر اوضاع را کنترل کنند. هر کسی می‌تواند به بهانهٔ امر به معروف و اِعمالِ حجاب، به زنان تعرض کند؛ چون رژیم این را می‌خواهد…
تصاویر اعتراضات ایران بسیار نیرومند و گیراست؛ به‌خصوص آن‌که عناصر فراوانی از نافرمانی را در خود دارد. استفادهٔ زنانِ ایران از تصاویر برای اعتراض به سرکوب جنسیتی رژیم ایران پیشینه‌ای دارد که الهام‌بخش امروز است…
دختران ایرانی در خط مقدم اعتراضات هستند، و مردم می‌فهمند که بی‌عفتی در بی‌حجابی نیست، بلکه در دولتی‌ست که به خاطر حجاب به دختران تجاوز می‌کند. اما این مردم امروز به حمایت بسیار بیشتری نیاز دارند…
اعتراضات جاری بی‌رهبر هم نیست. معترضان، از بعضی شخصیت‌ها و گروه‌ها الهام می‌گیرند. این‌ها در بطنِ انقلابی هستند که به عقب برنخواهد گشت. هرچند رژیم آنچنان از سوی آن‌ها احساس تهدید می‌کند که بسیاری را زندانی کرده…
در جمهوری اسلامیْ خشونت علیه زنان در خانه نهادینه می‌شود و در جامعه منعکس می‌شود. اما این خشونت فقط جسمانی نبوده است، بلکه اجتماعی، حقوقی، و اقتصادی هم بوده است. این فرهنگی‌ست که رژیم ایران ترویج داده است…
شعار «زن، زندگی، آزادی» تقریبا به تمام نقاط ایران سرایت کرده است. و به رغم سرکوب وحشیانه نیروهای رژیم که به صدها کشته و هزاران دستگیری انجامیده است، هیچ نشانه‌ای از خاموشی این دور از اعتراضات دیده نمی‌شود…
ناتوانی آمریکا در واکنش به اعتراضات ایران تازگی ندارد. ابراز نگرانی مقامات آمریکایی و اروپایی هم مانع سرکوب خشن ایرانیان از سوی نیروهای امنیتی نشده است. اما خوشبختانه خود ایرانی‌ها راه‌حل‌هایی پیدا کرده‌اند…
قوه قضاییه مستقل نیست. خصوصا در محاکم سیاسی و دینی، ماموران اطلاعات و سپاه هستند که اتهامات را صادر می‌کنند و حتی مجازات را تعیین می‌کنند. دادستان‌ها و قضات صرفا احکام را امضاء می‌کنند و احکام به آن‌ها دیکته می‌شود…
عمامه‌پران‌ها در معرض بازداشت و شکنجه قرار دارند، و بسیاری ممکن است به بهانهٔ اهانت به مقدسات زندان‌های طولانی را متحمل شوند. اما آن‌ها با به خطر انداختن زندگی‌شان و رواج این حرکت، ابزاری غیرمستقیم برای پاسخگوسازی ایجاد کرده‌اند…
دیکتاتورها به هنجارهای بین‌المللی اعتقاد ندارند. دیکتاتورها خودشان قوانین‌شان را تعیین می‌کنند. تنها اولویت دیکتاتورها بقاست و برای این کار تمام موازین اخلاقی را زیر پا می‌گذارند، و هر معاهده‌ای را نقض می‌کنند…
ایران بالاترین سرانهٔ اعدام را در تمام دنیا دارد. زن‌ستیزی عمیقا در تار و پود رژیم ایران بافته شده است. همان‌طور که یهودستیزیْ سوختِ نازی‌ها بود، زن‌ستیزی هم سوختِ آخوندهای فاشیست در ایران است…