ادبیات، فلسفه، سیاست

برچسپ‌ها: تکنولوژی

photo-1490349708435-19d432984978
همۀ ما آدم‌هایی را می‌شناسیم که بسیار جوان‌تر یا پیرتر از سن‌شان، به‌نظر می‌رسند ‌ـــ‌ نودساله‌هایی که می‌رقصند تا چهل‌ساله‌هایی که نمی‌توانند دو کیلومتر بدوند. به زبان ساده دو نوع نوع سنِ مختلف وجود دارد: «سنِ بیولوژیک» که معیارِ کارکردِ بدن است، و «سنِ تقویمی» که برحسبِ تعداد سال‌های زندگی‌تان محاسبه می‌شود. دانشمندان معتقدند که احتمالا می‌توان این دو سنِ مختلف را به روش‌هایی از هم تفکیک کرد.
اگر به «عشق واقعی» باور دارید و به دختر همسایه که مادرتان برایتان پسندیده راضی نیستید، (و یا خیال ندارید به مادر پسر همسایه که در خانه شما را دارد از پاشنه درمی‌آورد، بله را بگویید) حتما این را هم شنیده‌اید، و یا حتی تجربه کرده‌اید، که یافتن نیمه‌گمشده کار چندان ساده‌ای نیست؛ و همین دشواری گاهی عجیب به نظر می‌رسد: شده تا بحال از خودتان بپرسید آخر چطور امکان دارد در این دنیای کلان، با هفت میلیارد و اندی جمعیت، پیدا کردن نیمه‌گم‌شده‌اتان این‌قدر مشکل باشد؟
معجونِ عجیبی از زیست‌شناسی و هوشِ مصنوعی، منجر به تولیدِ اولین «ربات زندۀ» دنیا شده است. اخیرا یک تیمِ تحقیقاتی متشکل از دانشمندان و متخصصان رُباتیک، دستورالعملِ تولید یک ارگانیزم جدید را منتشر کرده‌اند که زینوبوت نام دارد و از سلول‌های بنیادی ساخته می‌شود. واژۀ «زینو» از اسمِ یک قورباغۀ آفریقایی ‌ـــ‌ که از سلول‌های آن برای تولید این ربات استفاده شده بود ‌ـــ‌ برداشته شده است.
برخی کشورها ازجمله ایران دست‌کم از یک دهۀ پیشْ جنگِ سایبریِ مخفی علیه آمریکا را شروع کرده‌اند، و عمدتا هم نه خودِ دولت آمریکا بلکه شرکت‌های زیرساختیِ این کشور را هدف گرفته‌اند. این تهدید علیهِ بخشِ خصوصی، در آینده خیلی بدتر هم خواهد شد و شرکت‌های تجاری باید برای آن آماده باشند. درواقع، بیشتر زیرساخت‌های حیاتی آمریکا تحت کنترلِ شرکت‌های خصوصی است و کشورهای متخاصم و نیروهای نیابتی آنها هم سرسختانه آن‌ها را هدف گرفته‌اند.
وجود جی‌پی‌اس در دستگاه‌های مختلف به موقعیت‌یابی ما کمک کرده و جلوی گم‌شدن‌مان را می‌گیرد. اگر این سیستم کلا از کار بیفتد، کل سیستم حمل‌ونقل جاده‌ای، دریایی و رِیلی دربسیاری از کشورها مختل خواهد شد
گوگل با انتشار مطلبی در سایتِ نیچر مدعی شده که به «برتری کوانتومی» دست یافته است. این برتری پیشرفتی قابل‌توجه در توسعۀ نوع جدیدی از کامپیوتر محسوب می‌شود که به‌نام کامپیوتر کوانتومی شناخته می‌شود و می‌تواند محاسبات بسیار سختی را با سرعتی بسیار بالاتر از کامپیوترهای متعارفِ «کلاسیک» انجام دهد. اما تیمی از شرکت آی‌بی‌ام هم مقاله‌ای منتشر کرده است که مدعی‌ست می‌تواند با همین سوپرکامپیوترهای موجود، نتایج گوگل را بازتولید کند. توبی کیوبِت یک متخصص اطلاعات کوانتومی در این مقاله به معنای این اختلاف نظر پرداخته است.
پروژۀ ای‌اچ‌تی محصول همکاریِ هشت رصدخانه از چهار قارۀ مختلف است که داده‌های آن‌ها توسطِ حسگرهای پیشرفته و ساعت‌های اتمیْ گردآوری شده و در هزاران هارد دیسک ذخیره شده و از آن‌جا به خوشه‌های کامپیوتریِ MIT و بُن در آلمان منتقل می‌شد. در آن‌جا ابتدا این داده‌ها توسط یک الگوریتمِ پیچیده تحلیل شد، و بعد با تلفیقِ آن‌ها یک تصویرِ تکی تولید به‌دست آمد که چند روز پیش درمعرض دید جهانیان قرار گرفت.
هوش مصنوعی انواع مختلفی دارد و به‌طُرق مختلفی قابل‌استفاده است؛ بحث ما دربارۀ «خوب» یا «بد» بودنِ استفاده از اِی‌آی نیست. در مواردی، کار با اِی‌آی ممکن است تشویق‌مان کند که رویکردهای‌مان را اصلاح کنیم. اما در موارد دیگر، می‌تواند رویکرد ما را درقبال مسائلِ مهمْ تضعیف کرده یا تخفیف دهد.
هفت سال پیش، پیام رمزآلودی در تالارهای گفتگوی سراسر اینترنت منتشر شد که ادعا می‌کرد به‌دنبال «افراد بسیار باهوش» می‌ گردد. این معما که Cicada3301 (با تلفظ سیکیدا به معنای جیرجیرک) نام داشت با ارائۀ یک تصویر از بازدیدکنندگان دعوت می‌کرد تا پیام پنهان در آن را کشف کنند. اما سیکیدا 3301 چیست؟ و آنهایی که این معما را حل کنند، چه سرنوشتی خواهند داشت؟
بسیاری از افرادی که اندامی را از دست داده‌‌‌اند، تا دهه‌‌‌ها بعد هنوز وجود آن‌‌‌را احساس می‌‌‌کنند. این پدیده که با عنوان «عضو خیالی»  شناخته می‌‌‌شود، برای مدت‌‌‌ها یک معما بود. اما امروزه استفاده از اسکنر‌‌‌هائی با قدرت تفکیک‌‌‌پذیری فوق‌‌‌العاده بالا، این امکان را ایجاد کرده تا در جستجوی سرنخی که پیشتر پنهان شده بود، درون مغز افرادی که قطع عضو را تجربه کرده‌‌‌اند، بنگریم.
آن‌چه بدان باور داریم از اهمیت عملی بسیار بالایی برخوردار است. باور‌های نادرست در باب وقایع اجتماعی یا فیزیکی، سبب عادات نا‌به‌جا در عمل می‌شود. این فرآیند در نهایتِ خود می‌تواند به امری تبدیل شود که زندگانی ما را با خطر مواجه سازد.
مسابقهٔ توسعه هوش مصنوعی (AI) شتاب گرفته و در حالی که ایالات متحده و چین پیشتازان این عرصه هستند، کشورهای دیگر، به ویژه کشورهای در حال توسعه، کاملا عقب مانده‌اند. اگر نتوانند خودشان را برسانند، چشم انداز اقتصادی و سیاسی آشفته‌ای خواهند داشت.