ادبیات، فلسفه، سیاست

Tag: تاریخ ایران

m-kh
ولی فقیه به عنوان فرد معصوم و حجت خدا، حتی خلاف اصول خود اسلام است. حتی بر اساس خود اسلام، این یک بدعت در دین و مصداق شرک است. چنین شخصیتی اساسا جعلی بوده، و امروز دیگر نامشروع بودن آن بر خود مسلمانان هم عیان است…
چند سالی بود که ایران در شُرف انقلاب قرار داشت. این‌که چرا تا به حال رخ نداده، نتیجهٔ موازنهٔ ترس بوده است. اما این وضع دوام نمی‌آورد. دیر یا زود سد می‌شکند. تغییر ابتدا تدریجی است، اما بعد ناگهان از راه می‌رسد…
«ام‌القرای جهان اسلام»، «کعبهٔ آمالِ مسلمانان جهان»، «مهد تمدن نوین اسلامی»، هر روز در حال پاک‌کردنِ آبروریزی تازه‌ای از چهرهٔ خود است. «رهبر مسلمانانِ جهان» راه می‌رود و توطئهٔ «عناصر آمریکایی» را خنثی می‌کند…
بعد از چند ماه شش غریبۀ داستان ما دریافتند که ماموریت‌شان بسیار دشوار است. آن‌ها هیچ مدرکِ تحصیلیِ قابل‌قبولی نداشتند، و با جامعۀ دانشگاهیِ آن زمان که تعدادشان هم اندک بود، هیچ رابطه‌ای نداشتند: اصلا زبان انگلیسی بلد نبودند. در آن زمان، هیچ فرهنگ لغات فارسی‌به‌انگلیسی‌ای وجود نداشت که از آن کمک بگیرند.
امروز، بیست و نهم اسفند مصادف است با سالروز ملی شدن صنعت نفت ایران. علیرضا شکاری در این مطلب نگاهی دارد به تاریخ و پیشینه این موضوع و تحولاتی که ملی شدن نفت در ایران و جهان به دنبال داشت.
افق‌های سیاست ایران در عرض دو ماه منتهی به کودتای سوم اسفند 1299، از ابرهای تیره و طوفان‌زا پوشیده شده بود. اوضاع و شواهد و قرائن حاکی از آن بود که این آسمان عبوس و ظلمانی جز با رگباری تند بازشدنی نیست و این رگبار سرانجام در سوم اسفند 1299 بر تهران نازل شد.
یکم اسفند مصادف با سالگرد عقد قرارداد ترکمانچای است؛ قراردادی که اینک صد و نود و هفت سال از انعقاد آن می‌گذرد و اغلب ایرانیان برای نام بردن از آن از صفت «منحوس» استفاده می‌کنند. این مقاله نگاهی دارد به این قرارداد و حواشی آن.
باور رایج در مورد نخستین نشریه ایران چنان شکل گرفته که اغلب مردم نشریه «وقایع اتفاقیه» را به‌عنوان «نخستین روزنامه» ایران می‌پندارند؛ حال آنکه این نشریه نه «نخستین» بود و نه «روزنامه».