ادبیات، فلسفه، سیاست

Tag: روسیه

cooks
سمّ در سیاستِ روسیه تاریخی طولانی دارد. از راسپوتین تا پوتین، روسیه با کارد و چنگالْ امپراتوری ساخت. غذا می‌تواند مرگبار باشد اما راه‌های دیگری برای استفاده از غذا به عنوانِ ابزار فریب وجود دارد. چون غذا می‌تواند دروغ هم بگوید…
روزی روزگاری، الکسی ناوالنی می‌خواست سیاست‌مداری معمولی در کشوری معمولی باشد. اما حالا این خیالی باطل است، و او برخلاف میلش سرانجام پذیرفته که جزو اپوزیسیون رژیم حاکم روسیه است…
ادعای مداخلهٔ خارجی راهی ساده برای مقصر جلوه دادن دیگران و جلب حمایت داخلی و در نهایتْ خاموش کردنِ اعتراضاتِ مردمی است. بر این اساس، افزایش تنش با کشورهای همسایه، نوعی «سوپاپ اطمینان» برای تخلیهٔ تنش داخلی است…
روانی یا مریض نشان دادنِ پوتین منجر به مرگ او یا تسریع صلح نمی‌شود. توسل به این‌گونه تحریفات برای مبارزه با روسیه مفید واقع نمی‌شود. مبارزه با امپریالیسمِ روسی باید تلاشی جهانی باشد…
میخائیل گورباچف، آخرین رهبر شوروی و از مسببان پایان جنگ سرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سن ۹۱ سالگی مرد. او به رغم دستاوردهای بزرگش در زمان تصدی دولت، در دوران بعد از آن هیچ کاره‌ای نبود…
در ۱۹۴۹، چهار سال پس از تاسیس سازمان ملل، رمانِ «۱۹۸۴» اثر جورج اورول منتشر شد. این کتاب بر منازعهٔ نابرابر بین دولت‌های استبدادی و مردم تمرکز دارد. منازعه‌ای که درونِ ساختارِ روابط بین‌الملل شکل می‌گیرد…
منافع همکاری‌های علمی در حدی که طرفداران دیپلماسیِ علم مدعی بوده‌اند نیست. دیپلماسیِ علم این قدرت را ندارد که با یک تماس مستقیم با مسکو جنگ را تمام کند، بلکه فعلا می‌تواند متحدان واقعی را به هم نزدیک‌تر کند…