در شعر معاصر ایران، به‌ویژه در چند دهۀ اخیر، با پدیده‌ای روبه‌رو هستیم که از حاشیه به متن آمده است: فرم‌گریزی. گاه آگاهانه است، گاه ناشی از شتاب یا سهل‌انگاری؛ گاه نشانۀ مقاومت است و گاه نشانِ گم‌گشتگی…