قرارمان صبح‌ها بود. ساعت شش صبح سر خیابان فردوسی جلوی قنادی. وقتی از ته خیابان نزدیک می‌شد ثانیه شماری می‌کردم تا برسد و مطمئنم او هم قدم‌هایش را می‌شمرد تا برسد.