ولف‌گانگ آیزر، نظریه‌پرداز ادبی آلمانی، می‌گفت، هر کار ادبی، درست در فاصله میان متنی که نویسنده خلق کرده است و «به‌ فهم درآمدن» آن از سوی خواننده، هنگام خواندن اثر مذکور، پا به عرصهء حیات می‌گذارد. آیزر، در رساله‌ء خود زیر عنوان «پدیدارشناسیِ فرایند خوانش» در بارهء شکاف‌ها و خالی‌گاه‌هایی موجود در متن می‌نویسد که باید از سوی خواننده پر شود