Tag: فیلم و سینما

صد سال پیش آگاتا کریستی خوانندگانِ خود را با مردی کوچک‌اندام و مضحک آشنا کرد که با کمک سلول‌های خاکستریِ مغزش، ماهرانه معماهای جنایی را حل می‌کرد: هرکول پوآرو از اولین کتابِ کریستی  پا به عرصهٔ ظهور گذاشت…
فینچر در فیلم‌هایی چون «هفت»، «زودیاک» و «باشگاه مشت‌زنی»، جنبه‌های تاریک وجود انسان را کاوش می‌کند، اما چشم‌انداز ویژهٔ او به این فیلم‌ها محدود نمی‌شود. جدیدترین فیلم او به اسمِ «منک»، به تازگی منتشر شده است…
امسال صدمین سالگرد تولد ری هریهاوزن است. او جزو معدود کسانی بود که جانداران خیالی یا منقرض‌شده را بر پردهٔ سینما زنده کردند؛ او علم و هنر را به هم پیوند داد و الهام‌بخشِ بسیاری از دانشمندان و نسل بعدی فیلم‌سازان شد.
سریال جدید اوتوپیا، محصول آمازون، توطئهٔ جمعیت‌زداییِ زمین ازطریقِ یک بیماریِ همه‌گیر را روایت می‌کند. این جدیدترین درامِ پارانویایی، آن‌قدر پیشگویانه است که آدم حس می‌کند مبادا زمانِ پخش آن هم خود بخشی از یک طرحِ توطئه باشد.
وقتی با آدم‌هایی روبه‌رو می‌شوید که به دلایلی ظاهرا منطقی دچار عقدهٔ خدایی هستند چه می‌کنید؟ این یکی از پرسش‌های زمان ماست که دورهٔ رهبران ابرثروتمند و عوام‌فریب است، ولی احتمالا همیشه جزو معضلات بشر بوده است...
عتیق رحیمی این بار برای ساخت فیلم نه سراغ رمان های خودش بلکه سراغ رمانی با همین نام نوشته «اسکولستیک موکاسونگه» نویسنده آفریقایی رفته و فیلمنامه آن را نوشته است. او قبل از شروع تصویربرداری، هشت ماه در رواندا برای این فیلم تحقیق کرد. رمان «بانوی رود نیل» قبلا جایزه ادبی (رنودو) را در فرانسه دریافت کرده بود.
چهل و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم تورنتو در کانادا در بخش (سینمای معاصر دنیا) با فیلم «بانوى رود نيل» ساخته ى جديد عتيق رحيمى فیلمسازافغانستان افتتاح شد. عتیق رحیمی این بار برای ساخت فیلم نه به سراغ رمان‌های خودش بلکه به سراغ رمانی با همین نام نوشته «اسکولستیک موکاسونگه» نویسنده آفریقایی رفته و فیلمنامه آن را نوشته است.
تهدیدی از بیرون، زخمی از درون و رازی در میان. این‌ها مولفه‌های تعیین‌کنندهٔ درامِ آدم‌ربایی اصغر فرهادی‌ست؛ درامی دردناک و همزمان خودمانی که با ایفاء نقش قدرتمند و تاثیرگذار پنه‌لوپه کروز، خاویر باردن و ریچارد دارن اجرا شده است.
«آشغال‌های دوست‌داشتنی» روایت‌گر دردهایی است که در گذر سالیان بر ایرانیان به مثابه یک خانواده گذشته است. محسن امیریوسفی این دردهای تاریخی را بر بستر یکی از مهم‌ترین رخدادهای معاصر ایران یعنی اتفاقات 88 روایت می‌کند. فیلم البته از روایت دردها فراتر می‌رود؛ تندروی مذهبی، سانسور، محدودیت، اعدام، جنگ، مهاجرت و غیره، همه و همه دردهایی است که این فیلم به‌واسطه خلق یک موقعیت در سال 88 پیش می‌کشد تا آنچه بر این ملت گذشته را تصویر کند.