زندگیِ اصیل و معنادار بر اساس حق انتخاب سنجیده می‌شود. عشقِ حقیقی نه سلطه است و نه انحلال. یک شراکت است. درکی متقابل از همدیگر است. کنترل‌گری نیست، و ازخودگذشتگی هم نیست، بلکه تلاقیِ دو ذهنِ برابر و مستقل است…