بدون قارچها، زیباترین گلهای زمین وجود نداشت. این رابطهٔ همزیستانه در تمام اکوسیستمها وجود دارد و قارچها را به کارگاه بافندگیِ زیرزمینی تبدیل کرده که تار و پود حیات را میبافند…
طبیعتگراییْ نیروی محرکهٔ علم است، و ادبیات مملو است از علم و دانش. برای برخی منبع تشویش است، ولی برای برخی منشأ آرامش. ولی آیا ادبیات میتواند احساساتِ واقعی و ژرف ما نسبت به علمِ بزرگ را بیان کند؟