ادعای مداخلهٔ خارجی راهی ساده برای مقصر جلوه دادن دیگران و جلب حمایت داخلی و در نهایتْ خاموش کردنِ اعتراضاتِ مردمی است. بر این اساس، افزایش تنش با کشورهای همسایه، نوعی «سوپاپ اطمینان» برای تخلیهٔ تنش داخلی است…
تنشها بین ایران و آذربایجان فعلا بالاست، ولی احتمالا هر دو طرف بهزودی کوتاه خواهند آمد. نه تهران و نه باکو تاب و تحمل یک بحران تمامعیار یا رویاروی نظامی بین دو کشور با اکثریت شیعه را ندارند…
بسیارانی، ایران را جامعهای موزاییکی و متشکل از اقوام، فرهنگها و زبانهای مختلف معرفی کردهاند و همین ویژگی را هم علت و هم معلول پدیده «ایران» دانستهاند. این تعریف از ایران، تعریفی ناقص، گمراه کننده و غیرعلمی و تا حدود بسیاری احساساتی است. چنین تعریفی از ایران، در درجه اول، واکنشی انفعالی به پرسشی جدی است: اگر ایران متشکل از از اقوام، فرهنگها و زبانهای متفاوت است، نقش و جایگاه آنان در ایران چیست و کجاست؟