در کودکی من زنان وقتی وارد زیارت می‌شدند، چادرهای گاچ خود را به شکل دامن یا لُنگ دور کمر خود می‌بستند تا مرده‌ها شرمنده نشوند. گویا مرده‌ها می‌توانستند آن‌ها را عریان ببینند. در سال‌های اخیر زنی را آنگونه در زیارت ندیدم. یا شرم مرده‌ها ریخته بود، یا زنان به جهان زنده‌ها پا گذاشته بودند و شرم از مرده‌ها اهمیت‌اش را از دست داده بود.
