جویس کرول اوتس معتقد است که یولسیز «رمانی است که سنت رماننویسی را کامل کرد.» و تی.اس الیوت آن را اثری میداند که «همهی ما به آن مدیونیم و هیچکدام از ما نمیتوانیم از آن بگریزیم.» اما علاوه بر اینها و ارزش ادبی و هنری آن، دلیل انتخاب من برای ترجمهی این اثر به چالش گرفتن سیستم طبقاتی، سرکوبگر و پدرسالاری موجود است. جویس با بهکارگیری تکنیکهای ادبی آزموننشده با تاریخ طولانی سرکوب، امپریالیسم زبان انگلیسی و امپریالیسم نظامی و سیاسی انگلستان مبارزه میکند و نیز با سلطهی مذهب کاتولیک بر مردم ایرلند. از طریق بازیهای زبانی و نوشتن دربارهی تابوهای اجتماعی از زیر سلطهی زبان و فرهنگ انگلیسی بیرون میآید و ترجمهی فارسی یولسیز و انتشار بیسانسور آن نیز، که نقطهی مقاومت ویژهای در ایجاد دگردیسی اجتماعی و ادبی است، باری دیگر هژمونی و سرکوب و یک سده سانسور را به چالش میگیرد.
