عربستان سعودی می‌گوید فقط یک هزار زائر مقیم این کشور را اجازه خواهد داد که مراسم حج امسال را ادا کنند. هر ساله حدود دو و نیم مسلمان از سراسر جهان به شهر مکه و مدینه می‌آیند تا در مناسک حج شرکت کنند. وزارت حج دولت عربستان گفته امسال هیچ زائری از بیرون از این کشور پذیرفته نمی‌شود.
تعلیم در آن‌چه که به‌قول انسان‌شناسان «دانش کیپو» نامیده می‌شود، به‌طور ابتدایی آن برای ماموران دولتی (کیپوکامایوک‌ها) هر ایالت اجباری بود. بدین منظور، آن‌ها به شهر کوسکو فرستاده می‌شدند تا در آن‌جا گویش اینکایی، کویچوا، را آموخته و در مدارس مذهب اینکایی را نیز فراگیرند.
وبا در ۱۸۴۹ جانِ بیش از ۱۰۰ بیمار را در آسایشگاهِ وست‌رایدینگ بریتانیا گرفت. عمقِ فاجعه چنان بود که پزشکی ازطرف مدیران آسایشگاه مامور شد که تحقیق و دلیل فاجعه را کشف کند. نتیجۀ کار او، گزارشی بود که سال ۱۸۵۰ منتشر شد و توصیف او از وضعیت شباهت زیادی به همه‌گیری کووید ۱۹ دارد.
اولین شکل مقاومت سیاهان آمریکا، توسط برده‌ها شروع شد. آن‌ها از ایالات جنوبی فرار می‌کردند و به ایالات شمالی می‌رسیدند. در نتیجۀ این فرارها، برای دستگیری این بردگانِ فراری جایزه‌های کلانی مقرر می‌شد. علی‌رغم این‌ها، تا سال ۱۸۶۰، چهارصدهزار برده گریختند. به‌قولِ دیوید والدسترایکر، «عملِ به فرار، به‌خودی‌خود ایدۀ بردگی را به‌چالش می‌کشید.»
واقعیت این است که افغانستان کشوری عمیقا نژادپرست است. گرچند نخبگان سیاسی در پی نفی و کتمان چنین معضلی در افغانستان‌اند و سخن‌گفتن از آن اغلب با ادبیات سیاسی مانند حفظ وحدت ملی و دوری جستن از نفاق قومی سرکوب می‌شود، اما نژادپرستی به‌صورت روزمره از شهروندان کشور قربانی می‌گیرد.
مقاومت مدنی به این دلیل پیروز نمی‌شود که دل دیکتاتورها و پولیس مخفی را به لرزه می‌اندزد؛ بل پیروز می‌شود چون مقاومت مدنی در مقایسه با مبارزه مسلحانه به احتمال زیاد می‌تواند پایگاه بزرگ‌تر و متنوع‌تری از شرکت کنندگان را جذب و هزینه‌های غیر قابل تحمل را بر یک رژیم تحمیل می‌کند.
میترا قطب، پژوهشگر و مشاور مستقل در بریتانیا در این مقاله که برای مجله جنوب آسیای مدرسه اقتصاد لندن به انگلیسی نوشته، توضیح می‌دهد چگونه قانون اساسی افغانستان تفرقه قومی در کشور را از طریق نهادهای به شدت متمرکز دولت و نظام انتخاباتی آن تقویت می‌کند.
در شراق تعریف ما از نژادپرستی چیست و مصداق‌های مشخص آن کدام‌هاست؟ معادل‌های بومی و خاستگاه نژادپرستی در فرهنگ شرقی چیست؟ ربط نُرم‌های اجتماعی و سازوکارهای فرهنگی با تبعیض نژادی چیست؟ ایا برداشت کشورهای منطقه از مفهوم نژادپرستی با غرب تفاوت دارد؟ افراد تبعیض‌گر در نظام‌های سیاسی چه سود شخصی و گروهی می‌برند؟ این‌ها پرسش‌هایی است که مهمانان میزگرد «مصداق‌های غیرغربی نژادپرستی» که به ابتکار انستیتوت مطالعات استراتژیک برگزار شد، به آن پرداختند.
ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا نمونه‌ای کوچک از این مستبدان است. او زمام‌دارِ کشوری‌ست که به‌لحاظِ تاریخی خود را هواداِر آزادی دانسته است؛ که البته همیشه این‌طور نبوده است. تا امروز، با ساخت‌وپاختِ جمهوریخواهانْ او کمابیش لجام‌گسیخته حکومت کرده است. حالا انتخابات در راه است و او محبوبیتی ندارد، برای همین به‌دنبالِ راهی برای پیروزی دست‌وپا می‌زند. و اگر معنایش پایمال‌کردنِ آزادی‌های آمریکایی باشد، اشکالی هم ندارد.
نکتهٔ اصلی خانم فروتن در واکنش به «قدیس‌سازی» یا «گنهکار» جلوه دادن ایاز نیازی از سوی کاربران اجتماعی است و می‌گوید: «در نهایت مولوی نیازی قربانی تروریسم شد که خود نوعی انتقام صحرایی و خودسرانه است. فارغ از آن که چه کس یا گروهی در ترور مولوی ایاز نیازی دست داشته و به چه دلیل دست به این قتل زده، قتل مولوی نیازی به همان اندازه غیرقانونی و منزجرکننده است که قتل فرخنده ملکزاده.»
فرحناز فروتن، روزنامه نگار، واکنش‌های متفاوت افکار عمومی به ترور این روحانی/مولوی سرشناس کابل را تحلیل کرده است. نویسنده معتقد است که «بیشتر کاربرانی که ترور مولوی نیازی را با عنوان انتقام مرگ فرخنده توجیه می‌کنند، کسانی‌اند که از دستگاه عدلی و قضایی و اراده سیاسی برای رسیدگی به قضیه فرخنده ناامید بوده‌اند.»
ماری استل فیلسوفِ انگلیسی (۱۷۳۱_۱۶۶۶) زنی بود جلوتر از زمانۀ خویش. او پدیده‌هایی را در علوم اجتماعی پیش‌بینی کرد که شاید فکر کنید محصول قرن بیست‌ویکم هستند. او همچنین وجود نوعی بی‌عدالتیِ معرفتی را آشکار ساخت که ناشی از نقصانِ اندیشه و محصولِ شرایطِ بدِ اجتماعی‌ست که ذهنیت‌مان را از خودمان شدیدا تضعیف می‌کند. استل، علی‌رغم همۀ مشکلاتِ پیش‌رویش، توانست بی‌عدالتی را دور بزند و راهی تازه برای مشاهدۀ امور اجتماعی نشان دهد.
