ویدیوی آتش‌زدنِ قرآن به دست ژنرالی آمریکایی در افغانستان، حتی اگر جعلی باشد، به‌راحتی می‌تواند آشوبی عظیم به پا کند. اما با تکنولوژیِ جعل عمیق، ما همواره در معرض چنین محتوای خطرناکی هستیم…
هیچ گروهِ کوچکی نمی‌تواند نمایندهٔ تمام بشر باشد. برای درکِ این‌که واقعا کدام پدیدهٔ انسانیْ همه‌جایی و جهان‌شمول است و کدام پدیده فقط محصول فرهنگِ خودِ ماست، به پژوهش‌های وسیعی نیاز داریم که مردمِ فرهنگ‌های مختلف را شامل شود.
برملاکردنِ برخی دروغ‌ها مشکل‌تر از بقیه است، و برخی تاکتیک‌ها در مورد بعضی آدم‌ها موثرتر است. اما هیچ‌کس به اندازهٔ خودتان نمی‌تواند از خودتان و اعضای شبکهٔ اجتماعی‌تان در برابر فریب و سردرگمی و دروغ محافظت کند.
حسِ نفرت تا حدی مفید است، اما ممکن است چنان شدتی بگیرد که عواقبی منفی به بار آورد. حسّ انزجار می‌تواند تصمیمات شغلی شما را کاملا متاثر کند، و نفرتِ شَدید می‌تواند منجر به اختلالات روانیِ فلج‌کننده‌ای شود…
علم، مذهب نیست، و حقیقتِ علمی بر مبنای منطق و آزمایش و مشاهداتِ قابل‌اثبات شکل می‌گیرد. اما در دوران قدیم، مشاهداتِ واقعی اهمیتِ چندانی نداشت. مثلا برای ارسطو و پیروانش، منطقْ بالاترین داورِ حقیقت بود.
خود را بزرگ نشان می‌دهند؛ پُر سر و صدا و مغرورند. جسور و قاطعند و عزت‌نفس بالایی دارند. بر دیگران غالبند و خود را دست‌بالا می‌گیرند؛ و خودشان را خوش‌تیپ می‌دانند. اما آسیب‌پذیرند.
روحیۀ شاد اثرات درمانیِ مثبتی دارد و حزن و اندوه می‌تواند مردم را بیمار کند. مطالعات اخیر، اثرات مثبت شوخی و خنده را به‌طور تجربی اثبات کرده است و معلوم شده که خنده عملکرد رگ‌های خونی را بهتر می‌کند…
توقف زمان جزء جدایی‌ناپذیر پدیدۀ روانشناختی «غرقگی» است. غرقگی وضعیت ذهنی کاملاً متمرکز همراه با شادی است که به‌موجب آن، افراد چنان جذب فعالیتی می‌شوند که متوجۀ هیچ‌چیز دیگر، ازجمله گذشت زمان نمی‌شوند…
چرا مردم به بعضی چیزها می‌خندند، اما به بعضی چیزها نه؟ کارکرد بوسه چیست و چرا گویی بیشترِ مردم از آن لذت می‌برند؟ توضیحاتِ ظاهرا مقبولی وجود دارد، اما هیچ‌کدام کاملا قانع‌کننده نیست…
گاهی انگار ازدواج ایدهٔ بدی است و کلا همه چیز را خراب می‌کند. اما آیا واقعا چنین است؟ آیا ازدواج به خودی خود مشکل‌ساز است و منجر به طلاق می‌شود؟
ما احتمالا هیچ‌وقت نمی‌توانیم از حملات تروریستی، کلاهبرداری‌های اینترنتی یا کلاهبرداری‌های پیچیدهٔ دیگر پیشگیری کنیم. اما با استفاده از علم خلاقیت، می‌توانیم زندگی را برای مبتکرانِ بدخواه تا جای ممکن سخت و دشوار کنیم.
ما خیال می‌کنیم می‌توانیم حیاتِ شهری را از محیط‌زیست تفکیک کنیم، و با سیمان و شیشه و فولاد، فضایی مجزا به اسم «شهر» جعل کنیم. ولی هربار که محیط‌زیست قدرتش را به رخِ ما می‌کشد، این دروغ آشکارتر می‌شود.
