ژاپن در خدمات‌رسانی به مشتریان و میزبانی بی‌مانندش بی‌سابقه است. حتّی در ساعات پررفت‌‌وآمد، نظافت‌چیان در برابر مسافرانِ ترن‌های سریع‌السیر تعظیم می‌کنند؛ چه در یک هتل پنج ستاره باشید، یا یک رستوران محلی و…
شکِ معقول مایهٔ پیشبرد علم است، ولی نباید آن را با ترفندِ شک یا شکّ مخرب که توطئه‌پردازان به کار می‌برند یکی دانست. شکِ علمی متدی‌ست برای یافتن راه‌حل یک مشکل، اما شکِ مخرب ناشی از انگیزه‌های ناصواب است.
قلم یکی از قدیمی‌ترین رسانه‌هاست. از قلم برای انتشار دروغ استفاده شد و می‌شود، و همین قلم برای افشای دروغ و دروغگوها به کار می‌رود. امروزه دیگر نمی‌توان مانع روشن‌گریِ قلم‌های مجازی که دنیای ما را گرفته‌اند شد…
فرانک اوکانر نویسنده و منتقد ادبی، و مترجم ادبیات گیلیک بود. او داستان‌های پرشماری نوشته است که بیشترشان به زندگی شخصی و تجربیات خودش مربوطند. برای همین هم آثار او را بیشتر از منظر بیوگرافی تحلیل می‌کنند…
این اثر در ۱۹۵۱ توسط نویسنده‌ی ایرلندی فرانک اوکانر در مجموعه داستان «نمونه مسافران» منتشر شد. اوکانر معصومیت و تجربه و نیز طنز و جدیت را در این داستان پرداخته است. این داستان طنزی است خفته در زیر تراژدی…
بزرگ‌ترین معمای سیر حکمت در اروپا آن است که فروغی از چه منبع یا منابعی برای نوشتن این اثر سترگ بهره گرفته است. اگر این معما گشوده بود، بهتر می‌توانستیم درباره‌ی پست و بلند زبان و درون‌مایه‌ی این کتاب کلاسیک داوری کنیم.
اگر معتقدید بشر اساسا موجود خوبی‌ست، احتمالا آزادی بیشتری برایش قائل می‌شوید. اما اگر انسان را ذاتا گنهکار بدانید، آن‌وقت شاید به این فکر کنید که نیازمند هدایت و کنترل است؛ و این ترفندِ خوبی برای بهره‌کشی است…
خروج آشفته و عجولانهٔ غرب از افغانستان عبرت‌انگیز است. اگر آمریکا و اروپا از این تجربه درس نگیرند، آرمانِ دموکراسی آزاد در قرن بیست‌ویکم ممکن است به سرنوشتِ همان کشوری دچار شود که حالا در دست طالبان است…
مارتین ایمیس، مولف انگلیسی، دههٔ هفتم حرفهٔ درخشان نویسندگی خود را تجربه می‌کند. اگر می‌خواهید بدانید که مطالعهٔ آثار او را از کجا باید شروع کرد، این راهنمای آسان در انتخاب کارهای او به شما کمک خواهد کرد…
هر اثر ادبی مضمونی دارد؛ مضمونی واحد ممکن است در آثاری متعدد استفاده شود. مضمون ممکن است تدریجی شکل بگیرد. پیدا کردن مضمون کتاب ممکن است کار دشواری باشد، چون لزوما در قالب واژه‌هایی صریح و روشن بیان نمی‌شود…
برخی مترجمانِ آثار ایمانوئل کانت، یا دیگر متون کلاسیک فلسفی-سیاسی، به فارسی هر جا به واژه‌ی commonwealth رسیده‌اند، آن را به طور اتوماتیک به «مشترک المنافع» برگردانده‌اند.
دیوار آجری بلند، با سیم‌های خاردار، با دوربین‌های مدار بسته که یک در فلزی بزرگِ ماشین‌رو دارد و یک در کوچک فلزی آبی رنگ. در کوچک فلزی آبی رنگ، که رنگ آبی‌اش دروغ آشکاری بر پیکر آن چهره‌ی زمخت است…
