ادبیات، فلسفه، سیاست

Tag: اندیشه سیاسی

m-kh
ولی فقیه به عنوان فرد معصوم و حجت خدا، حتی خلاف اصول خود اسلام است. حتی بر اساس خود اسلام، این یک بدعت در دین و مصداق شرک است. چنین شخصیتی اساسا جعلی بوده، و امروز دیگر نامشروع بودن آن بر خود مسلمانان هم عیان است…
جمهوری اسلامی جنگ ارزش‌ها را وا داده است. نبردِ نمادها گواهی بر این واقعیت است. تعریف مردم از مفاهیمی مثل وطن، سرباز، غیرت و شهادت دیگر عوض شده است. ارزش‌های خرافی جمهوری اسلامی شانسی برای پیروزی ندارد…
قانون حجاب حتی در بین حامیان رژیم ایران هم مخالفان زیادی دارد، ولی برای رژیم، آزادیِ حجاب خطرناک است، چون «حجاب اختیاری» منجر می‌شود به مطالباتِ دیگر برای آزادیخواهی که در نهایت می‌تواند به سرنگونی رژیم بینجامد…
سال ۵۷ زنان علیه حجاب تظاهرات کردند، اما اعتراض‌شان شکست خورد و زن‌ها به شهروندان درجه دو تبدیل شدند. این بار اما مردان ایرانی در کنار زنانِ ایرانی هستند و با صدای بلند حقوق آن‌ها را مطالبه می‌کنند…
در ۱۹۴۹، چهار سال پس از تاسیس سازمان ملل، رمانِ «۱۹۸۴» اثر جورج اورول منتشر شد. این کتاب بر منازعهٔ نابرابر بین دولت‌های استبدادی و مردم تمرکز دارد. منازعه‌ای که درونِ ساختارِ روابط بین‌الملل شکل می‌گیرد…
وقتی زمانِ تحققِ ایده‌ای فرا می‌رسد، دیگر نمی‌شود جلویش را گرفت. و وقتی ایده‌ای منسوخ می‌شود، دیگر نمی‌شود حفظش کرد. منازعهٔ جدید اروپا و روسیه، جنگِ ایده‌هاست. این یک تضاربِ فکری بین امپریالیسم و دموکراسی است…
خیلی‌ها «قرارداد اجتماعیِ» روسو را فراخوانی برای آزادی و انقلاب می‌دانند؛ ولی این دروغی بیش نیست. کاری که روسو در این کتاب می‌کند عملا این است که جای یک دیکتاتورِ ظالم را با ظالمی دیگر عوض می‌کند…
ادبیات را می‌توان برای ترویج جنگ استفاده کرد. و می‌توان از آن برای آموزشِ دفاع در برابر متجاوزان استفاده کرد. جنگْ نزاعی بین مردانِ یونیفورم‌پوش در میدان نبرد نیست، و مردمِ بی‌دفاع جزو بدترین قربانیان جنگند…
مقامات اطلاعاتی آمریکا اذعان کردند که ارادهٔ اوکراینی‌ها برای جنگیدن را دست‌کم گرفته بودند؛ برعکسِ محاسبات‌شان در مورد افغانستان، که تخمین می‌زدند دولت افغانستان مدت‌ها در مقابل تروریست‌های طالبان مقاومت کند. چرا؟