بعد از تقریبا دو دهه جنگ، نسلی جدید از افغان‌ها با درکی عمیق از مسئولیت اجتماعی و سیاسی رشد کرده‌اند. ولی باتوجه به این‌که اعتراض عمومیِ صلح‌آمیز خطرناک است، آن‌ها از رسانه‌های اجتماعی برای مشارکت در فعالیت‌های سیاسی استفاده می‌کنند.
همبستگی کاربران افغان و ایرانی در دو کارزار مخالفت با اعدام و مخالفت با باج‌دهی به طالبان، که هیچ ارتباط موضوعی به هم ندارند، نشان می‌دهد که آن‌چه شهروندان افغانستان و ایران را به هم پیوند داد، سرخوردگی هر دو گروه از رهبران سیاسی‌شان است؛ اشتراکات فکری معترضان ایرانی هم مثل معترضان افغانستانی، در نارضایتی آن‌ها از سیاست‌های حکومت‌هایشان نهفته است.
از ۳۰ ژانویۀ امسال این ویروس دست‌کم به ۱۸ کشور دیگر منتشر شده و بیش از ۷۸۰۰ نفر را مبتلا کرده است. سازمان جهانی بهداشت، وضعیت اضطراری بهداشتِ عمومی اعلام کرده است. خیلی مهم است که بدانیم، هنوز مقامات دارند دربارۀ ویروس کرونا تحقیق می‌کنند، پس حرف منابعی که ادعا می‌کنند همه چیز را می‌دانند، باور نکنید.
برخی از رسانه‌ها و خبره‌های حوزه ژورنالیسم ممکن است شهروندخبرنگاران را تهدید نسبت به روزنامه‌نگاری سنتی و حرفه‌ای تلقی کنند. تا چه حد این نگرانی آن‌ها به جاست و شهروندخبرنگاران چه تهدیدی می‌توانند برای رسانه‌های حرفه‌ای داشته باشند؟
زمانی که چالش ده ساله فیسبوک شروع شد، مردم با عجله و اشتیاق تصاویر پروفایل خودشان از سال ۲۰۰۹ را در کنار تصویر دیگری از سال ۲۰۱۹ منتشر کردند. اما آیا فیسبوک پشت شایع شدن هشتگ ده‌سالگی قرار داشت؟
