راهنمای ارسال مطالب
(نسخه ۱۷)
فقط متونی که از قبل ویرایش شده باشند و اصول نگارش و نشانه‌گذاری در آن‌ها رعایت شده باشد، بررسی و منتشر خواهند شد. توجه داشته باشید که گاهی به علت کثرت مطالب ارسالی، بررسی و انتشار هر مطلب ممکن است تا دو هفته طول بکشد. مراحل کار در اسرع وقت به شما اطلاع داده خواهد شد. لطفا فایل حاوی متن را مطابق راهنمای ذیل آماده کنید و به آدرس NebeshtWeb@gmail.com ایمیل کنید یا به تلگرام تحریریه (Nebesht_Editorial) ارسال کنید.
مقدمه
- ویراستارِ خودتان باشید: حتما متنِ خود (داستان، ترجمه، مقاله) را با حوصله و به دقت بازخوانی و ویرایش کنید.
- مطالب شما به نام خودتان منتشر خواهد شد، و امتیاز و مالکیت اثر متعلق به شماست. هدف نبشت این است که برای شما فرصتِ بیان فراهم شود. ضمنا، برخی مطالب ارسالی ممکن است بنا به ضرورت قدری ویرایش شوند.
- متنِ ارسالی نباید قبلا در جای دیگری (مثلا وبلاگ یا وبسایت) منتشر شده باشد، یعنی اولین بار باید در نبشت منتشر شود و سپس می‌توانید مطلب خود را در جای دیگری منتشر کنید، یا لینکی به صفحهٔ خود در سایت نبشت بگذارید.
- ابتدا یا انتهای متن، کافی‌ست نام مطلب و نویسنده ذکر شود. (ترجمه‌ها با ذکر مترجم و منبع). در صورت لزوم، تصاویر یا توضیحاتی را اضافه کنید. توضیحات یا تصاویر را در جایی درج کنید که از متن اصلی متمایز باشد.
- درمورد ترجمه (۱) از مطالب تخصصی و زبان فنی اجتناب کنید؛ (۲) به زبان ساده و عامه‌فهم ترجمه کنید؛
(۳) در صورت لزوم، مطلب را تلخیص کنید و بخش‌های زائد را حذف، ادغام یا ساده کنید؛ (۴) با حوصله ترجمه کنید.
در صورتی که مطلب را تلخیص کرده‌اید، بنویسید «تلخیص‌شده». در برخی موارد ممکن است ترجمه‌های ارسالی در مجلهٔ نبشت قدری ویرایش شوند، چون هدف این است که مفاهیم ثقیل و تخصصی و زبان فنی، برای مخاطب عام قابل‌فهم شود. - اندازهٔ مناسب برای مطالب ارسالی به مجلهٔ نبشت:
ــ مقالات و ترجمه‌ها: از ۸۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه؛
ــ جستارها یا ترجمه‌های بلند: از ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ کلمه؛
ــ گزارش‌های ادبی و فرهنگی: حداقل ۴۰۰ کلمه؛
ــ داستان کوتاه: از ۵۰۰ تا ۱۵۰۰۰ کلمه.
مسائل فنی را جدی بگیرید
ممکن است مطلبی از لحاظ محتوا قابل قبول باشد ولی به دلیل استفاده از فونت یا کیبورد نامناسب در هنگام تایپ، موقع انتشار روی سایت به شکلی نامطلوب ظاهر شود و نهایتا پذیرفته نشود:
- با استفاده از فونت‌های استاندارد و تنظیمات کیبورد فارسی، متن خود را تایپ و ویرایش کنید.
- فایلِ متن را با فرمت docx یا doc ارسال کنید، و ترجیحا از نرم‌افزارِ Word برای تایپ و ویرایش استفاده کنید. اگر از محیط‌ها یا نرم‌افزارهای دیگر استفاده می‌کنید، یک بار برای آزمایش، متن خود را در محیط Word کپی‌پیست کنید و نحوهٔ نمایش کلمات را بررسی کنید.
- از فونت‌های استاندارد استفاده کنید، مثلا سریِ IR. چون فونت‌های غیراستانداردی مثل سریِ B، حتی اگر داخل نرم‌افزارتان به‌نحو صحیح نمایش داده شود، ممکن است روی وبسایت‌ها تغییراتی پیدا کند. فونت‌های استانداردِ ضروری را از این‌جا دانلود کنید.
- به‌جای نصب فونت، می‌توانید فایل نمونهٔ نبشت را از این‌جا دانلود کنید و مطالب‌تان را داخل همین فایل تایپ و ویرایش و ارسال کنید.
- اگر مطلب را قبلا در گوشی موبایل یا محیطی دیگر تایپ کردید و به داخل فایل Word کپی‌پیست می‌کنید، به یاد داشته باشید که برخی کاراکترها یا ایموجی‌ها بعد از درج‌شدن در فایل Word، تغییر شکل داده یا شکلی نامعلوم و گیج‌کننده خواهند یافت. این موارد را هنگام ویرایش اصلاح کنید.
نشانه‌گذاری را رعایت کنید
- بعد از علائم نشانه‌گذاری، مثلا نقطه و ویرگول، یک فاصله بزنید: بعد از این ویرگول، یک فاصله هست.
- قبل از علائم نشانه‌گذاری، مثلا نقطه و ویرگول، فاصله نزنید: مثل این ویرگول، و مثل این نقطه.
- گیومهٔ فارسی استفاده کنید و به جای آن، پرانتز یا علائم انگلیسی تایپ نکنید:
«این جمله داخل گیومهٔ فارسی تایپ شده» ”اما این جمله بین علائم نقل‌قول انگلیسی تایپ شده“.
نیم‌فاصله را جدی بگیرید
یکی از شایع‌ترین مشکلات متون فارسی، عدم رعایت نیم‌فاصله است، خصوصا در کلمات مرکب و افعال.
- در Word و تحت ویندوز به روش‌های متعددی می‌توان نیم‌فاصله تایپ کرد. مثلا از کلید میانبر – + Ctrl استفاده کنید (کنترل را نگه دارید و خط‌تیره در بالای کیبورد را بزنید)، یا از کلید میانبر Ctrl+Shift+2 استفاده کنید.
- یا «صفحه کلید استاندارد فارسی» را نصب و فعال کنید؛ در این صورت کلید میانبر Shift+Space کاراکترِ نیم‌فاصله را درج خواهد کرد.
- در سیستم‌های دیگر مثلا دستگاه‌های اندرویدی، کیبوردهای فارسیْ کلیدی برای نیم‌فاصله دارند.
- پیشوندها، پسوندها، علائم جمع و … را با نیم‌فاصله به کلمهٔ اصلی بچسبانید: هم‌داستان، داستان‌نما، خانه‌ی، دقیقه‌ای، بچه‌ها، می‌روم، می‌نویسم، زبان‌بسته، کره‌خر، بی‌ادب، بی‌صدا، حمله‌ور، ضربه‌ام، چهره‌اش.
- اگر شک دارید، از خود بپرسید آیا این عبارت یک‌تکه تلفظ می‌شود؟ مثلا کلماتِ «امام‌زاده» و «خویشتن‌دار» یک‌تکه تلفظ می‌شوند؛ پس اجزای آن‌ها با نیم‌فاصله جفت می‌شوند. ننویسید: امام زاده خویشتن دار.
- در محاوره گاهی یکسره‌نوشتنِ کلمه اشکالی ندارد (مثل: میگم، میشه)، ولی نیم‌فاصله به خوانایی کمک می‌کند (مثل: می‌بینه، می‌شینه).
به املای کلمات توجه کنید
- کلماتِ یک‌تکه را جدا نکنید: توی گاو داری چیکار می کنی > توی گاوداری چیکار می‌کنی؟
کلماتی مثل: کدخدا، ناخدا، گاوداری، لگدزنان، بندرگاه، دورافتاده و … را جدا یا دوتکه ننویسید. - کلماتِ جدا را نچسبانید: اینسری تونیستی > این سِری تو نیستی.
- اگر در کلماتِ مرکب از خط تیره استفاده می‌کنید، اجزای آن را با تیرهٔ کوچک وصل کنید: پسا-زایمان.
- از علائم و اِعراب در صورتی که برای وضوح و خوانایی و روانیِ متن لازم است، استفاده کنید:
وقتِ دیگر نمانده … وقتْ دیگر نمانده. - «کسره» و «ه\ـه» را اشتباها به‌جای هم استفاده نکنید [مگر آن‌که عمدی و آگاهانه باشد]:
کتابه من، سره سفره، مادره من > کتاب من، سر سفره، مادر من. حال من خوبِ > حال من خوبه. - املای کلمات تخصصی یا نامتداول را (خصوصا اگر شک دارید)، از منابع معتبر چک کنید.
- با اغلاط رایج آشنا شوید: مثلا تصفیه حساب و هواس‌پرت اشتباه است [مگر در محاوره یا عمدی باشد]؛
تسویه حساب و حواس‌پرت درست است، مگر آن‌که عمدا غلط نوشته یا تلفظ شده باشد، که در این صورت بهتر است در پی‌نوشتِ متن اشاره کنید تا ویراستارِ سایتْ آن را تغییر ندهد. - برخی کلمات دارای دو یا چند املای صحیح هستند، مثلا زغال و ذغال هر دو صحیح است.
- به اشکالات تایپی یا تلفظی توجه کنید: شکه > شوکه؛ خوردشدن > خُردشدن؛ مردانش > مردانه‌اش.
نسخهٔ صوتیِ آثار شما
اگر می‌خواهید در کنار متن‌تان (داستان، ترجمه، مقاله)، نسخهٔ صوتیِ آن هم منتشر شود، می‌توانید با صدای خودتان یا شخص دیگری مطلب یا داستان‌تان را ضبط کنید و همراهِ فایل متنیِ آن ارسال کنید. حتما به مسائل فنی توجه کنید:
- فرمتِ فایل می‌تواند mp3 یا یکی از فرمت‌های رایج باشد؛ با کیفیت استاندارد.
- کیفیت ضبط صدا باید خیلی خوب باشد. سعی کنید حرفه‌ای ضبط کنید، بدون نویز یا خش، یا جلوه‌های ویژه و ….
- فقط متنِ مطلب یا داستان باید روایت شود. هیچ‌گونه معرفیِ نویسنده یا گوینده لازم نیست. از مکث‌های طولانی خودداری کنید.
- متن را با لحنِ مناسب ضبط کنید: نه بیش‌ازحد آهسته و کسالت‌آور، و نه بیش‌ازحد تُند و نامفهوم. از لحنِ دراماتیک و شاعرانه و احساسی خودداری کنید.
- ضبط متن با صدای خودِ نویسنده، هیچ مزیتی محسوب نمی‌شود، چون کیفیت کار مهم است. پس در صورت لزوم، به شخص دیگری واگذار کنید تا متن را روایت کند.
- به موسیقیِ اول و آخر (intro/outro) یا زیرصدا نیازی نیست. هیچ موسیقی‌ای اضافه نکنید.
- کارهای باکیفیت بررسی و منتشر خواهد شد. پس مسائل فنی را به دقت لحاظ کنید.
برای آثار خود ارزش قائل شوید
- تایپ و ایمیل با گوشی/تبلت: استفاده از ابزارهایی مثل موبایل و تبلت برای نوشتن متن، به معنای سطحی‌بودن یا جدی‌نگرفتنِ مطلب نیست. ضمنا مطمئن شوید که در نوشتن با این‌گونه ابزارها، تنظیمات فنی مربوط به زبان، فونت و کیبورد که در بالا ذکر شد، رعایت شده است.
- به شیوه‌نامه‌های نگارش و نشانه‌گذاری در منابع معتبر مراجعه کنید و مهارت خود را در آیین نگارش و نشانه‌گذاری متون فارسی افزایش دهید.
پیروز باشید،
مجله نبشت